Zwijgend zitten de drie mannen op een rijtje voor een vrachtwagen. Eentje met een zwartlederen cowboyhoed, eentje met een zwarte bandana en eentje met een zwarte zonnebril. Ze zwijgen. Voeten omhoog, op een pallet. Blues uit de speakers. Ook een biertje?
Welkom op het Truckstar Festival. Op en rond het TT Circuit Assen staan tweeduizend vrachtwagens, veelal met de neus naar het circuit. Het truckersfeestje telt dit jaar 65.000 bezoekers.
Voor elke wagen zitten over het algemeen de bestuurder, collega’s, vrienden en familie. Wat ze doen? Zitten. Ouwehoeren. Lachen. Bier drinken. Barbecueën. En muziek draaien. AD/DC. Techno. En Jan Smit. Alles.
Soms kom je een variatie tegen op dat thema. De Routetoeters bijvoorbeeld, uit Gorinchem, hebben een zwembadje meegebracht. Even verderop staat de complete inventaris van een kroeg uitgestald, compleet met barkrukken en bar. Sommige bestuurders hebben koelvriescombinaties mee. Anderen vijf bankstellen.
Routetoeter Ewout legt uit dat hij en zijn collega’s al sinds vrijdag in hun badje zitten. Lachen. Ze zijn er even uit geweest: om bier te halen. Van de activiteiten op het Lange Rechte Stuk voor de tribune, zoals de caravanrace, de uitverkiezing van de mooiste vrachtwagen en de decibellencontest, krijgen ze niets mee. Ewout spuit nog maar eens een voorbijganger nat.
Op dat moment is Jeroen Gijsbers (23) uit Panningen bezig met een potje autovoetbal. Dat is niets minder dan met vier gare personenauto’s over het Lange Rechte Stuk gieren, scheuren en piepen, in de hoop de grote, ronde bal via een bumper tussen de pylonen te duwen. Applaus en gelach vanaf de tribune: een rode Volkswagen Polo stuitert op de bal.
Na de wedstrijd beschouwt Jeroen, bij pitbox 19, zittend op de motorkap, de wedstrijd na. De koppeling is kapot, de carrosserie is gedeukt, bumper ligt eraf. Total loss. Een simpel optelsommetje leert dat hij en zijn collega’s bij Lucas Logistics er negen auto’s doorheen hebben gejaagd dit weekend.
Het is een mooi festival, zegt Jeroen. ,,Truckers staan altijd in een kwaad daglicht. Altijd geklaag dat we te vaak inhalen, gezeur over gekantelde vrachtwagens, we rijden nooit hard genoeg – noem maar op. Dit weekend ziet iedereen dat we een mooi feest kunnen bouwen. Nu zijn wij even de helden die iedereen vermaken.”
Een held, zo voelde Frank Bijsterbosch (27, chauffeur bij Mammoet), zich afgelopen nacht ook, toen hij op zijn vrachtwagen stond. ,,Ik was ineens een discjockey. Tja, zo gaat dat hier. Ik ben mijn stem kwijt. Ligt vast nog op de wagen,” klinkt het schor.
Nu zit hij met drie collega’s apathisch voor zich uit te staren. De heren zijn een beetje moe.
O ja, veel chauffeurs hebben nog een verzoekje. Of we hun bedrijfsnaam willen noemen. Het zijn namelijk barre tijden, met hoge brandstofprijzen en de recessie. Veel rijden, nooit thuis, weinig verdienen. Gratis reclame kan geen kwaad. Nou vooruit dan maar, omdat het zo’n mooi feestje is: de hartelijke groeten van Lindeloof, Van Buren, P. J. Hoogendoorn, Beets, Van der Wal en Den Hartogh.
