Stadsleven bericht elke vrijdag over de bewoners van studentenhuis Zuilenstraat 13. Een serie over vijf jongens en vier meisjes die lid zijn van verschillende studentenverenigingen. Aflevering 5.
Zo’n anderhalf jaar geleden belde Jan Robert Brand (60) uit Culemborg aan bij Zuilenstraat 13. Of ze een logeeradres hadden voor de zoon van deze ex-bewoner.
Zijn zoon Eelco, eerstejaars geneeskundestudent, had namelijk introductieweek. Tuurlijk, zeiden de bewoners.
Tegenover de tafel in de woonkeuken zag junior de naam van zijn vader op de muur staan, tussen andere oud-bewoners. ,,Grappig,’’ zegt hij nu.
Brand-senior woonde er vanaf 1975 twee jaar.
Na het weekje logeren, bleef Elly contact houden met de bewoners; Jos en Trudie bijvoorbeeld waren óók lid van Veritas. Toen na een jaar een kamer vrijkwam, mocht hij komen hospiteren. Om halfdrie ’s nachts belde hij zijn vader wakker: ,,Goed nieuws. Ik ben uitgekozen!’’ Zijn bijnaam werd Elly.
Er is in die ruim drie decennia weinig veranderd in het huis, zegt pa Brand. De kast met de planken (voor elke bewoner eentje) staat nog gewoon op dezelfde plek naast de deur. Het keukenblok is niet veranderd. ,,En ook toen was het niet altijd even goed opgeruimd,’’ lacht hij.
Oké, een kleine moderniseringsslag is ook aan Zuilenstraat 13 niet voorbijgegaan. Zo worden via een internetprogramma de individuele uitgaven aan de gezamenlijke boodschappen bijgehouden. Tóen moest je op een plattegrond van een bierkrat (24 vakjes) aankruisen wélk biertje je had gepakt.
De oud-bewoner ziet ook wel wat veranderingen in het studentenleven van de huidige generatie. ,,Studies duren korter. Wij vonden dat je best tien jaar mocht doen over een lange studie, nu is dat zes jaar. Wij hadden een jaar practicum. Nu hebben ze korte blokken.’’
Tegelijkertijd slaagt de huidige generatie er in om meer feestjes te vieren dan destijds, zegt vader Brand (maar dat kan te maken hebben met de neiging van vaders om hun jeugd braver voor te stellen dan het daadwerkelijk was): ,,Elke maand is er wel een gala, huisfeest, etentje of lustrum dat gevierd moet worden!’’
Elly grijnst erom. Het resultaat is hetzelfde: de huisgenoten van pa schopten het tot psycholoog, restaurateur van schilderijen, dierenarts, uitgever en orthodontist. Ellys huisgenoten zullen het stuk voor stuk óók ver schoppen. Zelf hoopt hij (studenten geneeskunde) oncoloog te worden.
Pa bestierde jarenlang een eigen apotheek in Culemborg. Hij verkocht de zaak in 2004 om zich te storten op zijn hobbys. Ook pakte hij een oude studie op: geologie. Hij werkt hard aan zijn scriptie en verwacht snel zijn bachelor te halen. Pa studeert. Zoon leeft het studentenleven. Er verandert nooit wat.
