Chauffeur, een staand beroep

Nachttaxichauffeurs blijken een staand beroep te hebben. Ze staan meer buiten op straat met elkaar te grollen, te mopperen en het voetbal te bespreken dan dat ze achter het stuur zitten.

Marcel (43) bijvoorbeeld is om 18.30 uur begonnen en nu – 01.00 uur – heeft hij pas één ritje gehad. Naar Tuinwijk. Wat bleek? ,,Verkeerd besteld.’’

Nachtomzet tot nu toe: nul euro, maar hij geeft zichzelf nog tot 6.30 uur om een fatsoenlijke omzet te halen.

Hij staat met zijn collega’s René (52) en Dick (50) op de standplaats bij de streekbussen. Het is een rustige nacht, concluderen ze. Gedrieënlijk zijn ze goed voor driekwart eeuw taxi-ervaring.

René: ,,De ellende begon in de jaren 90. Iedereen in Nederland verdiende veel geld, de ene rug na de andere. Iedereen ging op de pof leven. Nu moeten ze afbetalen. Én er is een crisis. Voor taxi’s hebben ze geen geld meer.’’

Marcel: ,,Zelfs de dames uit het rodelichtgebied, die we vaak vervoeren, verdienen tegenwoordig vaak nét genoeg om de pacht te betalen. Ze hebben het misschien nog wel zwaarder dan wij.’’

Dick: ,,En dan natuurlijk de Turken en Marokkanen die allemaal chauffeur worden. Met open ramen en stampende muziek komen ze voorrijden bij de klant. Ze kruipen vóór en vervuilen de markt, de kakkerlakken. Dat mag ook best gezegd worden.’’

Marcel: Nou, nou, er zitten ook goede kakkerlakken tussen.

Ze lachen. Ondertussen heeft de steeds verdergaande deregulering ‘een veelvoud aan nieuwe regels’ opgeleverd, schamperen ze.

Als het zo erg is, waarom zoeken ze dan geen andere baan? ,,Tja,’’ zegt René. ,,Ik ga door om mijn villa in Bosch en Duin af te betalen.’’ Marcel: ,,Tuurlijk, en ik moet mijn boot in Monaco nog een likje verf geven.’’

Het is duidelijk: humor helpt de heren de nacht door. Én de belofte van het nachtelijke avontuur natuurlijk, citeert Dick een oude taxiwijsheid: ,,Het gaat niet om de rit die je rijdt, maar om de rit die je daarna zult krijgen. Wie zal het zijn. Een hoer? Een gestrande reiziger? Daar zit ‘m het avontuur in.’’

Na anderhalf uur stappen twee mannen in bij de voorste taxi in de rij. Eindelijk. Iedereen schuift een plekje op. Marcel staat nu vooraan. Wachten. Misschien vijf minuten. Misschien twee uur. Welk avontuur zou de nacht hem nog brengen?